Catalogusgegevens
Een sterke persoonlijkheid en een succesvolle generaal, Akbar breidde geleidelijk het Mughal-rijk uit tot bijna het hele Indiase subcontinent ten noorden van de Godavari-rivier. Zijn macht en invloed strekten zich echter uit over het hele land vanwege de militaire, politieke, culturele en economische dominantie van Mughal. Om de uitgestrekte Mughal-staat te verenigen, vestigde Akbar een gecentraliseerd systeem van bestuur in zijn rijk en voerde een beleid van verzoening van veroverde heersers door middel van huwelijk en diplomatie. Hij was dol op literatuur en creëerde een bibliotheek met meer dan 24.000 delen geschreven in het Sanskriet, Hindoestaans, Perzisch, Grieks, Latijn, Arabisch en Kasjmiri, bemand door vele geleerden, vertalers, kunstenaars, kalligrafen, schriftgeleerden, boekbinders en lezers. Heilige mannen van vele religies, dichters, architecten en ambachtslieden versierden zijn hof van over de hele wereld voor studie en discussie. De rechtbanken van Akbar in Delhi, Agra en Fatehpur Sikri werden centra van kunst, brieven en leren. De Perzisch-islamitische cultuur begon te versmelten en te vermengen met inheemse Indiase elementen, en er ontstond een aparte Indo-Perzische cultuur die werd gekenmerkt door kunsten in Mughal-stijl, schilderkunst en architectuur. Gedesillusioneerd door de orthodoxe islam en misschien in de hoop religieuze eenheid binnen zijn rijk tot stand te brengen, verkondigde Akbar Din-i-Ilahi, een syncretisch credo afgeleid van de islam, het hindoeïsme, het zoroastrisme en het christendom. Een eenvoudige, monotheïstische sekte, tolerant in zienswijze, het concentreerde zich op Akbar als een profeet, waarvoor hij de woede van orthodoxe moslims opwekte. Zijn kleinzoon, Shah Jahan, bouwde de Taj Mahal.
Deze tekst is automatisch vertaald uit het Engels
Klik hier voor de oorspronkelijke tekst