Grotere foto
L'Arc de Triomphe au crépuscule. Au fond les tours de la défense et l'arche de la fraternité
Catalogusgegevens
LastDodo nummer
4693829
Rubriek
Ansichtkaarten
Titel
L'Arc de Triomphe au crépuscule. Au fond les tours de la défense et l'arche de la fraternité
Plaats
Straatnaam
Provincie / Streek
Land
Thema
Jaar
Reeks
Nummer (op) kaart
N° 121
Ontwerper
Uitgever als op kaart
Uitgever algemene naam
Afmetingen
14,8 x 10,5 cm
Druktechniek
Bijzonderheden
De Arc de Triomphe of de Triomfboog is een triomfboog en een van de bekendste bouwwerken van Parijs, in het 8e arrondissement.
Het bouwwerk staat op de Place Charles de Gaulle, een van de drukste verkeerspleinen van Parijs, aan het westelijke eind van de Champs-Élysées, waar twaalf banen samenkomen. De triomfboog is 50 meter hoog, 45 meter breed en 22 meter diep. Hij is de op een na grootste in de wereld, na de Triomfboog in Pyongyang in Noord-Korea. De bouw begon in 1806, ter ere van een van Napoleons overwinningen bij Austerlitz. Pas rond 1836, onder koning Lodewijk Filips, werd de bouw voltooid.
In januari 1806 gaf Napoleon de opdracht de Arc de Triomphe te bouwen. Een ontwerp van Jean-François Chalgrin (1739-1811) werd aanvaard. Chalgrin had daarvoor al gewerkt aan het Collège de France, aan het Palais en de Jardin du Luxembourg en aan de Saint-Sulpice.[1]
In 1810 werd keizerin Marie-Louise voorgesteld haar intrede te doen vanaf de Champs-Élysées. De muren van de Arc de Triomphe waren echter nog maar net iets hoger dan de grond, aangezien het twee jaar had geduurd om de grondvesten van dit monumentale bouwwerk te leggen. Chalgrin moest echter het bouwwerk tonen zoals het er afgewerkt zou uitzien en liet een trompe-l'oeil van timmerwerk en beschilderd doek maken.
In 1811 werd de bouw van de Arc, die nog geen 10 meter hoog was, stilgelegd wegens de dood van de architect en de militaire tegenslagen van Napoleon.
De werkzaamheden lagen stil onder de restauratie, maar werden hervat in de periode 1832–1836, onder de heerschappij van Lodewijk Filips.
In 1840 werd het stoffelijk overschot van Napoleon tijdens een imposante ceremonie onder de Arc doorgereden.
In 1854 legde baron Haussmann het plein opnieuw aan, waarbij hij zeven nieuwe avenues creëerde. De voorgevels van de gebouwen die rond de Arc stonden, werden door architect Jacques Hittorff ontworpen en gaven een homogene aanblik.
In mei 1885 werd het lichaam van Victor Hugo een nacht onder de Arc de Triomphe opgebaard.
In 1920 werd het lichaam van een onbekende soldaat, omgekomen tijdens de Eerste Wereldoorlog, onder de Arc begraven.
In 1923 werd de herdenkingsvlam voor het eerst aangestoken.
La Défense is een kantorenwijk in de agglomeratie Parijs. Bestuurlijk gezien valt het gebied onder drie gemeenten, namelijk Puteaux, Courbevoie en Nanterre.
De wijk is genoemd naar een standbeeld, dat de verdediging van Parijs tijdens de Frans-Duitse Oorlog verzinnebeeldt (een werk van Louis-Ernest Barrias). Dit stond vroeger op een kruispunt van wegen op de heuvel Chantecoq (rond-point de la Défense), en staat tegenwoordig niet ver van de oorspronkelijke plaats in het centrum van de wijk. De wijk ligt in het verlengde van de zogenaamde "historische as" van Parijs, die vanaf het Louvre via de place de la Concorde, de avenue des Champs-Élysées, de Arc de Triomphe en de avenue de la Grande-Armée naar het westen loopt, met aan het uiteinde daarvan het bekendste gebouw van la Défense: de Grande Arche de la Défense, gebouwd in opdracht van François Mitterrand.
La Grande Arche de la Fraternité, beter bekend onder de naam l'Arche de la Défense of Grande Arche, is een gebouw in het zakendistrict La Défense, ten westen van Parijs.
De Deense architect Johann Otto von Spreckelsen wilde een 20e-eeuwse versie van de Arc de Triomphe. Toen hij in 1987 overleed nam de Franse architect Paul Andreu het werk over. Het gebouw werd geopend op 14 juli 1989, 200 jaar na de bestorming van de Bastille.
De Grande Arche is vrijwel kubusvormig en de binnenkant is open. Het verzinnebeeldt een vierdimensionale hyperkubus, ook wel tesseract genoemd, geprojecteerd in de driedimensionale realiteit.[1]
Het bouwwerk heeft een hoogte van 110 meter[2], een lengte van 108 meter en een breedte van 112 meter. Het gebouw telt 35 verdiepingen en er werken 4000 mensen. In het gebouw zijn kantoren gevestigd, en de bovenste verdiepingen zijn onder andere in gebruik als expositieruimte, restaurant en winkel. Het restaurant is op werkdagen voor de lunch geopend, en in de zomer ook op zaterdagavond.