Catalogusgegevens
Met de Grote Depressie had de Melbourne Mint geen orders om 1930 centen te slaan voor circulatie. In juli van dat jaar werden echter drie stuivervallen van 1930 stuivers verkregen van een meester uit 1929 met het beoogde doel om exemplaren te slaan. Op 13 augustus 1930 werden twaalf exemplaren geproduceerd met behulp van een van deze omgekeerde matrijzen, die verbonden waren met een Indiase voorzijde-dobbelsteen, afkomstig van een meester die in 1922 rechtstreeks vanuit Londen was gestuurd. In 1930 werden er geen centen meer geslagen door de Melbourne Mint. Pas in augustus van het volgende jaar werden de drie omkeringen van 1930 samen met zowel Engelse als Indiase keerstempels gebruikt voor experimentele doeleinden. De productie van deze matrijzen wordt geregistreerd als nul duizenden, dat wil zeggen minder dan 1.000 munten per dobbelsteen, die zelfs dan schromelijk overdreven lijkt te zijn met betrekking tot het type Engelse voorzijde, waarvan er slechts drie overgebleven voorbeelden zijn opgedoken. Er zijn aanwijzingen dat slechts één zak met blanco's is gebruikt die, naar beste schatting, 2.400 munten zou kunnen opleveren. Als echter wordt aangenomen dat de twee matrijzen verbonden zijn met Indiase obverses die elk minder dan 1000 munten hebben geproduceerd en dat een onbeduidend aantal munten is geslagen met de Engelse voorzijde, dan moet de oplage van de cent van 1930 ver onder de 2000 zijn. De algemene consensus is dat in totaal ongeveer 1.500 munten zijn geslagen, hoewel dit niet kan worden bewezen of weerlegd en dit cijfer nog steeds een overschatting kan zijn. Aangezien er geen tellers waren op de muntpersen, werden de jaarlijkse productiecijfers van de munten op zijn best rudimentair afgeleid uit een telling van het aantal gebruikte zakken met blanco's. Voor de inventarisatie was het ook de gebruikelijke praktijk dat kleine hoeveelheden munten die voor experimentele doeleinden waren geslagen, worden teruggebracht naar een open zak met blanco's, zodat ze in de telling zouden worden opgenomen. Het is daarom waarschijnlijk dat door de uitbetaling van de zak met de experimentele centen van 1930, de bekendste zeldzaamheid van Australië, in de circulatie kwam en in de jaren veertig voor het eerst werd opgemerkt door verzamelaars. Er zijn genoeg pennespaties in omloop om de theorie te bevestigen dat zakken met een mengsel van blanco's en geslagen munten af en toe onbedoeld werden vrijgegeven.
Deze tekst is automatisch vertaald uit het Engels
Klik hier voor de oorspronkelijke tekst