Wees voorzichtig met het afscheid nemen van dubbele zegels: Types, papiersoorten, rasters en onduidelijkheden in diverse catalogi. Lees verder
Deze serie zegels is oorspronkelijk in 1947 uitgegeven ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van het Moskou-Wolgakanaal. Het toen gangbare papier was grijsachtig. Alle zegels zijn bedrukt met een ruitjes-raster R60 waardoor de diagonalen onder een hoek van 30 graden (=liggend) of 60 graden (=staand) staan.
In 1954 heeft de Sovjet Unie een betere kwaliteit papier ingevoerd voor postzegels. Dit papier is witter en iets dikker dan het oorspronkelijke papier (in absolute zin is het echter niet dik, d.w.z. typisch is het dunner dan 0,1 mm).
In 1956 zijn de zegels herdrukt. Hiervoor werd het papier met betere kwaliteit gebruikt. Tevens is het raster gewijzigd naar een normaal kruisraster R70, waardoor de diagonalen onder een hoek van 45 graden staan. De afdruk bestaat derhalve uit kleine (gekantelde) vierkantjes.
In sommige gevallen is er ook grijs papier bedrukt met het vierkant raster en is ook het ruitvormig raster gebruikt met wit papier. Beiden behoren tot de herdruk.
Michel Sowjetunion-Spezial onderscheidt ook twee papiertypes (x en y):
x = "normales papier" (7.9.1947)
y = "dickes papier" (1957)
Het lijkt voor de hand te liggen dat type y duidt op het verbeterde papier. Echter, dit papier is slechts iets dikker en niet echt dik. Daarnaast stelt Michel dat dit papier gebruikt is bij alleen de 45 k en 50 k, terwijl alle zegels herdrukt zijn op het nieuwe papier volgens Solovjev. Hoewel Zagorski geen onderscheidt maat op grond van papier, doet hij dit wel aan de hand van het raster en bevestigd dat alle zegels bestaan met ruitvormig en vierkant raster.
De herdrukken zijn vaak ook te herkennen aan (subtiele) veranderingen in beeldkenmerken. Deze zijn beschreven door Solovjev (met Type I uit 1947 en Type II uit 1956). Volgens Solovjev is de zegel van 60 k met Type I ook gedrukt op dun papier.
Bronnen
Michel Sowtjetunion - spezial 2017
Solovjev, 2021
Zagorski, 2018