Een zinderend liefdesverhaal. Een ware coup de foudre zoals velen onder ons al wel eens meemaakten. Dit verhaal vertrekt aan het eindpunt. De liefdespuzzel moeten we zelf leggen. Lees verder
Ondanks Alles (Jordi Lafebre)
"Die brug toch ..."
Dit verhaal vertrekt aan het eindpunt. Het is genieten van deze unieke opbouw: We beginnen met hoofdstuk 20 en we tellen af naar hoofdstuk 1. Zalig spelen met tijd. De gedachten van twee gepensioneerden lopen opvallend samen en toch zo ver uiteen. Twee mensen, hartstochtelijk verliefd, maar ze kunnen niet bij elkaar zijn. Zeno erfde een boekwinkel maar is gewoonlijk op 'lange omvaart'. Hij heeft, na vele jaren, zijn studie afgemaakt en wil zijn doctoraatsthesis verdedigen. Ana Dellacasa is juist met pensioen. Ze is jarenlang burgemeester geweest en is gehuwd met Giuseppe. Ze hebben een dochter, Claudia. De rode draad is de bouw van de brug. De liefdespuzzel moeten we zelf leggen. Zeno Simia probeert te bewijzen dat de tijd ook achteruit kan lopen. ("Kon dit ook maar in het echt ... dan zou ik nog altijd moeten kennismaken met dit wondermooie verhaal.") 'Wat zal er over vier jaar van ons worden, liefste? Binnenkort hebben we geen uitvluchten meer.' Af en toe moesten we ook wel eens aan 'Normal People' (Netflix) denken. Toch ook wel een compliment meen ik! En wat een schitterende cover met die weerspiegeling in de plas en die paraplu's die wel een hartje lijken, eindelijk! Eigenlijk staat de cover op zijn kop. Wat je ziet is de weerspiegeling in het water en zijn de onderste benen de 'echte'. Je kan de cover dus omdraaien.
"Die brug toch ..."
Dan heb je de strip uit ... en moet het mooiste nog komen (backcover):
Nu ik je heb teruggevonden
wil ik je graag een plaatsje geven
in mijn leven. Een plaatsje vol meeuwen,
met zicht op zee.