Parijs. Zomaar een vrouw aanspreken. Voor François is het echt de eerste keer. Het klikt en ze kennen zeven gelukkige jaren. Lees verder
Parijs. Zomaar een vrouw aanspreken. Voor François is het echt de eerste keer. Ze kennen zeven gelukkige jaren. Dan plots een tragisch ongeluk. François had de bestelwagen niet gezien... Nathalie sluit zich af van de wereld. Haar directeur, Charles Delamain, heeft veel interesse in Nathalie. Ze bekijkt hem met een afwezige blik in de ogen. Elke dag zoekt hij een woordverklaring, bijvoorbeeld 'delicatesse'. Plots kust Nathalie in een opwelling haar collega Markus, een eerder grijze muis. "Kleine kus voor de mensheid, grote kus voor Markus!" Prachtige beeldspraak die ons aan het citaat van Neil Armstrong doet denken. Maar Markus kan die kus niet vergeten en wil haar met gelijke munt terugbetalen. Plots krijgt Markus een promotie van directeur Delamain... naar Stockholm. Dat doet Nathalie wakker schieten. In de tuin bij haar grootmoeder Madeleine vinden ze elkaar letterlijk en figuurlijk voor altijd. Te dichterlijk? Te stroperig? Voor sommigen misschien wel, maar wat een mooie love story! Het is wel even wennen aan het ongewone kleurgebruik. Zeker ook 'Donkere Kamer', 'Schijn bedriegt', 'The Time Before', en 'Amorostasia' proberen. De originele roman van David Foenkinos werd in 2011 verfilmd met Audrey Tautou in de rol van Nathalie.