Robert I was koning van Schotland van 25 maart 1306 tot zijn dood in 1329. Hij staat beter bekend als Robert the Bruce. Via zijn vader had Robert familiebanden met het vorig Schots vorstenhuis. Roberts grootvader was troonpretendent tijdens het dispuut Lees verder
Robert I was koning van Schotland van 25 maart 1306 tot zijn dood in 1329. Hij staat beter bekend als Robert the Bruce.
Via zijn vader had Robert familiebanden met het vorig Schots vorstenhuis. Roberts grootvader was troonpretendent tijdens het dispuut over de Schotse troon. De koning van Engeland arbitreerde in deze kwestie en besliste in het voordeel van John Balliol die daarmee, tegen de wil van Robert en zijn aanhang, koning van Schotland zou worden. Toen Eduard steun vroeg van Balliol in zijn strijd tegen de Fransen, wisselde Balliol van kamp waarop Eduard, met de steun van Robert, Schotland binnenviel en Balliol in 1296 moest aftreden.
Later steunde Robert de rebellie van William Wallace die door de Engelsen werd neergeslagen. Maar Schotland werd niet geconfisqueerd en Robert werd benoemd tot guardian of Schotland. In zijn strijd om de Schotse troon vermoordde hij zijn rivaal Jan Comyn in een kerk te Dumfries. Paus Clemens V excommuniceerde daarop Robert in 1306 en de Engelse koning Eduard I verklaarde hem vogelvrij. Robert was niet onder de indruk en kroonde zichzelf tot koning. De excommunicatie maakte dat hij de pauselijke bevelen niet opvolgde inzake de Tempeliers die in Schotland een veilige haven vonden.