Op deze drie postzegels zijn drie agrarische nederzettingen te zien die hun jubilea vieren: Merhavyah, Yesud Ha-Ma'alah en Deganyah. Op de tab staat een kaart met de locatie. Lees verder
Joodse nederzettingen 75 jaar (MiNr 187#189)
Merhavyah (MiNr 187)
Merhavyah is een kibboets ten zuiden van Haifa in het dal van Jizreël. Het werd in 1911 gesticht als een van de eerste joodse nederzettingen in dat gebied, dat in die dagen een moerassig en kaal stuk land was. In 1959 had de nederzetting 600 inwoners; de meeste van hen werken in de landbouw.
Niet ver er vandaan zijn de overblijfselen van het kruisvaarders fort "Castrum Fabae" gevonden. Deze plek stond bij de Grieken bekend als Kyamon en wordt genoemd in het boek van Judith (7: 3) als zijnde het kampement van de Assyrische troepen van Holofernes.
Yesud Ha-Ma'alah (MiNr 188)
Yesud Ha-Ma'alah, een rustig dorpje in de Jordaanvallei, waarvan de naam is ontleend aan de Bijbel (Ezra 7: 9), werd gesticht door kolonisten uit Mezhirich, een kleine stad in Polen. Samen met een aantal kolonisten uit Safed (Zefat), kochten ze een stuk grond aan de oever van de Huleh, ook wel bekend als het meer van Meron, dat inmiddels is drooggelegd, waardoor een groot stuk vruchtbare grond werd gewonnen. Echter, vroeger was het nog moerasgebied, waar malaria-muggen de pioniers veel ontberingen bezorgden. Later, toen de situatie te moeilijk werd, breidde Baron Edmond de Rothschild zijn hulp uit en nam de nederzetting onder zijn hoede, zodat de kolonisten door konden gaan met hun werk en verblijf op het land.
In 1959 telde het dorp meer dan 500 bewoners.
Deganyah (MiNr 189)
In 1910 werd Deganyah opgericht op de plaats waar de rivier de Jordaan het Meer van Galilea verlaat op zijn weg naar het zuiden.
De oorspronkelijke bedoeling was om van Deganyah een soort van "familie commune" te maken met niet meer dan twintig leden, maar de ontwikkeling bleek veel dynamischer dan verwacht. In 1959 telde Deganyah ongeveer duizend inwoners.
Tijdens Israëls onafhankelijkheidsoorlog had Deganyah het zwaar te verduren van aanvallen door Arabische legers. Op een gegeven moment werd de situatie uiterst kritisch toen de Syriërs de neerzetting naderden met tanks en infanterie. De kolonisten waren slecht bewapend, want wapens waren in die tijd zeer schaars in heel Israël. Toch weigerden ze zelfs tijdelijk te evacueren. Toen de aanval kwam reden de Syrische tanks tot aan de rand van de nederzetting, maar ze werden teruggeslagen; sommigen werden uitgeschakeld door "Molotov cocktails." Een van hen, volledig gestript, staat tot op de dag in de tuin van de nederzetting.
Op de drie postzegels zijn de drie agrarische nederzettingen te zien die hun jubilea vieren. Op de tab staat een kaart met de locatie.