Catalogusgegevens
De F-4 Phantom II ging voor het eerst in Amerikaanse militaire dienst in 1960. Het werd ontworpen als een vlootverdedigingsjager voor de Amerikaanse marine, maar in 1963 werd het geadopteerd als de primaire jachtbommenwerper van de Amerikaanse luchtmacht. Ondanks de grootte en het gewicht van dit icoon uit de Koude Oorlog brak de F-4 15 wereldrecords en hield hij er vijf tot 1975. Geproduceerd van 1960 tot 1981 werden er 5.195 Phantom II's geproduceerd. Elf andere landen dan de VS hadden de Phantom II in hun inventaris. Het vliegtuig McDonnell Douglas produceerde 175 F-4F Phantom II's voor de West-Duitse luchtmacht en de eerste vlucht vond plaats op 18 mei 1973. De leveringen van de F-4F begonnen in september 1973 en duurden tot april 1976. Deze vliegtuigen werden toegewezen aan twee onderscheppingsvleugels, JG-71 "Richthofen" en JG-74 "Molders" en twee grondaanvalsvleugels, JBG-35 en JBG-36. In 1999 kreeg de F-4F 37+86 een speciale kleurstelling om het 40-jarig jubileum van JG-71 “Richthofen” te vieren. De kleuren vertegenwoordigen het rood van Manfred von Richthofen en de tulp van Erich Hartmann. Afmetingen Lengte: 17,7 m Hoogte: 4,7 m Spanwijdte: 11,6 m Vleugeloppervlak: 49,2 m² Aantal motoren: 2 Krachtcentrale: General Electric J79-GE-10 (A/B 17.900Lb/8.119Kg) Prestatiebereik: 2.222 km Kruissnelheid: 908 km/u Max. snelheid: 2.299 km/u Klimmen: 12.572 m/min Plafond: 16.672 m"
Deze tekst is automatisch vertaald uit het Engels
Klik hier voor de oorspronkelijke tekst