Catalogusgegevens
Het Armeense koninkrijk Cilicië (ook bekend als Cilicisch Armenië, Klein-Armenië of Nieuw-Armenië) was een onafhankelijk vorstendom dat tijdens de hoge middeleeuwen werd gevormd door Armeense vluchtelingen die op de vlucht waren voor de Seltsjoekse invasie van Armenië. Gelegen buiten het Armeense Hoogland en onderscheiden van het Armeense koninkrijk uit de oudheid, was het gecentreerd in de regio Cilicië ten noordwesten van de Golf van Alexandretta. Cilicia was een sterke bondgenoot van de Europese kruisvaarders en zag zichzelf als een bastion van het christendom in het oosten. Het diende ook als een focus voor Armeens nationalisme en cultuur, aangezien Armenië op dat moment onder buitenlandse bezetting stond. Terwijl de Mongolen uitgestrekte regio's van Centraal-Azië en het Midden-Oosten veroverden, probeerden de heersers van Cilicië een Armeens-Mongoolse alliantie te creëren tegen gewone moslimvijanden, met name de Mamelukken. In de dertiende en veertiende eeuw vielen de kruisvaardersstaten uiteen en raakten de Mongolen geïslamiseerd, waardoor het Armeense koninkrijk zonder regionale bondgenoten achterbleef. Na meedogenloze aanvallen door de Mamelukken in Egypte in de veertiende eeuw, viel het koninkrijk Cilicisch Armenië uiteindelijk in 1375.
Deze tekst is automatisch vertaald uit het Engels
Klik hier voor de oorspronkelijke tekst