In Afwachting . Schilderij 1844 Antoine Wiertz. L'attente  

• 1915 
• 32 
• België 
• Belgische Kunst 

  + 5

  ErotiekGebouwen: Musea - WiertzKunstKunst: SchilderijSchilders: Wiertz, Antoine

4586981

Ansichtkaarten

In Afwachting . Schilderij 1844 Antoine Wiertz. L'attente

Belgische Kunst, Erotiek, Gebouwen: Musea - Wiertz, Kunst, Kunst: Schilderij, Schilders: Wiertz, Antoine

1915

32

9,1 x 14,0 cm

Postzegel Belgisch 1 Centimen met zondagstrookje N° 108 uitgiftejaar 1912 Poststempel Brussel Bruxelles 1915 geadresseerd naar Ixelles Elsene Prent van Schilderij ; L'attente , In Afwachting van Antoine-Joseph Wiertz (Dinant, 22 februari 1806 - Elsene/Brussel, 18 juni 1865) was een Belgisch schilder van historie-, genre- en portretstukken, beeldhouwer en schrijver over kunst. Dat Wiertz de overheid ertoe kon brengen een atelier voor hem te bouwen op kosten van de staat heeft ongetwijfeld te maken met zijn voordelige relaties binnen het sociale netwerk waarin hij zich bewoog. Maar zijn oeuvre paste ook in de ambitie van die nieuwe jonge staat zijn bestaansrecht vorm te geven in in opdracht geschilderde monumentale composities. Die hadden betrekking op historische gebeurtenissen uit het verleden die gerelateerd werden aan de nieuwe identiteit. Zulke werken schilderden Nicaise de Keyser, Gustaaf Wappers of Louis Gallait. Het monumentale werk van Wiertz situeert zich echter ten opzichte van het werk van zijn tijdgenoten sterker in een soort l'art pour l'art-beweging avant la lettre; getuige de niet in opdracht geschilderde mythologische, religieuze en filosofische onderwerpen. Wiertz vond zijn inspiratie in geschiedenis en mythologie, maar net zo goed bij de fait divers die hij uit kranten en tijdschriften haalde. Wiertz' moralistische bedoelingen bleken voldoende uit de titels die hij zijn werken gaf, titels zoals "Gedachten en visioenen van een afgehakt hoofd", "Menselijke onverzadigbaarheid", "De kaakslag van een Belgische vrouw", "De beschaving der negentiende eeuw", "Filosofischer dan je denkt", "Levend begraven", "De partijen door Christus beoordeeld" en "Het laatste kanon". Symbolistische en surrealistische schilders en latere Belgische kunstenaars, zoals Marcel Broodthaers hadden interesse voor deze kunstenaar. In Francine-Claire Legrands gezaghebbende werk over het Belgische symbolisme (1971) deelt zij hem met de kunstenaars Félicien Rops en Xavier Mellery in onder het hoofdstuk 'L'aube du symbolisme pictural'. De ondertitel van het deel van dit hoofdstuk dat uitsluitend over Wiertz gaat noemt zij veelzeggend 'Wiertz of de duizelingwekkende verbeelding' ('Wiertz ou le vertige de l'imaginaire'). Zij relateert hem ook omwille van zijn demonische geest met Félicien Rops. Het Wiertzmuseum is een museum gewijd aan het oeuvre van één kunstenaar; de schilder, beeldhouwer en schrijver Antoine Wiertz (1806-1865). Het Wiertzmuseum in de Vautierstraat in de Brusselse gemeente Elsene, werd als atelier met woning op kosten van de staat gebouwd voor de schilder Antoine Wiertz, die als tegenprestatie zeven monumentale schilderijen zou nalaten. Vrij kort na de dood van de kunstenaar werd het atelier een museum. Henri of Hendrik Conscience woonde vanaf 1868 in het huis, tot aan zijn dood in 1883. Het Wiertzmuseum is een onderdeel van de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België te Brussel.