In de eerste cyclus heeft Armando Catalano - De Schorpioen - heel wat werk om zijn oorsprong te achterhalen. Hij plundert graven op zoek naar relieken die heel wat goud opbrengen. Lees verder
DE SCHORPIOEN (Marini/Desberg)
Mantel- en degenreeks met een vleugje erotiek
In de eerste cyclus heeft Armando Catalano - De Schorpioen - heel wat werk om zijn oorsprong te achterhalen. Hij plundert graven op zoek naar relieken die heel wat goud opbrengen. Wie zijn vader is, houdt ons vele albums in spanning. Hij krijgt de nodige hulp van zijn vriend de Huzaar, vroeger een huurling en nu een eenvoudige kippenboer. We vragen ons natuurlijk ook af hoe hij aan de getatoeëerde schorpioen op zijn schouder komt. Laten we eerlijk zijn, hoe meer Mejaï (een Egyptische zigeunerin met een voorliefde voor gif), Ansea Latal (kan die schermen!), Marie-Ange (kennis van vroeger) en 'De Sabbatiaanse' (iedereen naar Egypte!) in beeld komen, hoe trager we lezen!
De Schorpioen vergist zich - begrijpelijk - al wel eens van 'lichaam'. Niet voor niets is Marini (Adelaars van Rome, Gipsy, Aasgieren) de tekenaar. Toch maar goed dat de rode krijgsmonniken met zovelen zijn. Ze moeten immers de nodige albums kunnen meegaan. Het Vaticaan zal eens te meer moeten gaan biechten. Rare jongens, die geestelijken.
Onderhoudende reeks, maar Desberg (IRS, Sherman, Cassio) zal zijn beste beentje moeten voorzetten om ervoor te zorgen dat wij onze collectie volledig willen houden! Aan onze nieuwe tekenaar, Critone (Zeven, De Roos en het Kruis), zal het alvast niet liggen, maar met nieuwe verhaallijnen is het altijd afwachten. Aristoteles Weindorf (De Huzaar) krijgt het wat moeilijk met zijn 'vriend' De Schorpioen. Dat hij voortaan kiest voor zijn lieve Fenice kunnen we volgen, maar hierdoor verliezen we een gouden personage. De prijs voor het sympathiekste karakter gaat met voorsprong naar Farao, de kat. Ook Marini geeft De Schorpioen nog niet op. We wachten vol ongeduld op zijn solowerk!